Jak zrobić zdjęcie lewitacyjne?

Dziś post krótko opisujący proces wykonania prostej manipulacji z efektem lewitacji czyli zawieszenia czegoś w powietrzu. Kilka osób pytało się poprzez fb jak mogą wykonać coś podobnego. Na zdjęciu którym się posłużę będą dwie osoby w otoczeniu klasy lekcyjnej - zdjęcie zostało zrobione w czasie zajęć które miałam okazje prowadzić w gimnazjum. Tak samo jak osoby można wykonywać zdjęcia przedmiotów - ograniczeniem będzie tylko Wasza wyobraźnia. Sam proces powstawania jest dość mało skomplikowany i nie wymaga dużej wprawy i w fotografii i w postprodukcji. Do stworzenia takiej fotomanipulacji musimy przygotować dwa zdjęcia lub więcej ale o tym w kolejnym poście.

Inspiracja : Terry ichardson

 Spotkanie z Alicją oraz inspiracja pracami Terry Richardsona. W kwestii treści podarowałyśmy sobie nadmierną wulgarność, jaka pojawia się w jego pracach, natomiast w części formy użyłam czegoś bardzo charakterystycznego - ostrego światła które w dość mocny sposób oświetla modelkę, jako że jest skierowane bezpośrednio na nią, bez żadnych modyfikatorów. Według mnie to niemal przeciwność ogólnych zasad modelowania światła w przypadku fotografowaniu portretu. Robiąc zdjęcia aż prosiło się o jego zmienię, lecz oglądając efekty - dlaczego nie? Taka stuprocentowa odwrotność, tego co zazwyczaj stara się osiągnąć i podkreślić, pomaga w poszukiwaniach nowości, innego sposobu patrzenia na fotografię - więc może odrzucenie zasad? Chętnie.

Sesja fotograficzna - Malwina

Czasami lubię umówić się na spontaniczne sesje, praktycznie z dnia na dzień. Miałam okazję współpracować z Malwiną już kilka razy, na tej sesji testowałam kolejny dyfuzor (wkrótce pojawi się wpis na blogu z przykładami gdzie oświetlam twarz z różnymi modyfikatorami na lampę zewnętrzną) Tym razem był to ok 30 cm składany mini-softbox zakładany na lampę zewnętrzną, większość zdjęć robiona była dość szerokim kątem i oświetlana właśnie lamą na aparacie, lub w kilku wyzwalana zdalnie.

Portrait Posters

 

Plenerowa sesja z Malwiną. Stworzyłyśmy portrety o specyficzny sposteryzowanym charakterze. Sięgnęłam nieco do początków studiów graficznych, gdzie to materiałem do pracy w dużej mierze była fotografia cyfrowa. Chętnie upraszczana w programie, pozbawiona dużej rozpiętości tonalnej, rozbudowanego światłocienia, często ograniczona do jednobarwnych płaszczyzn, mających na celu imitować wybrane manualne techniki graficzne. Efekt dość charakterystyczny, być może przy pierwszym wrażeniu nawiązuje do kiczowatych realizacji reklamy, nieumiejętnie przygotowanej do druku - ale nie, inspirowały mnie fotomontaże tworzone z odbitek fotograficznych, wycinków gazet, niedokładnie wyciętych elementów połączonych "przypadkiem" i tworzących niespójną całość - niespójną, lecz tworzącą pewny styl, plakatowy i uproszczony. Zestawienia zdjęć czarno-szaro-białych o dużym kontraście z barwami oblewającymi ostro sylwetkę modelki, które wprowadzą do krajobrazu ciekawy element, niespotykany w naturze.